برخی راهکارهای ساده نویسی بدین شرح است:

1ـ از جمله های طولانی و تو در تو و معترضه استفاده نکنید. بکوشید تا جمله های کوتاه بیاورید؛ البته کوتاهی جمله، امری نسبی است و در نوشتارهای مختلف فرق می کند. اگر از جمله های دو کلمه ای استفاده کنیم، مقاله ما شبیه به رمان و داستانی می شود که بیشتر جملات کوتاه دارند.

2ـ بکوشید با رعایت همه اصول نوشتاری، همان گونه که سخن می گویید، بنویسید. تمرین تبدیل گفتار به نوشتار به این مهارت بسیار کمک می کند.

3ـ برای نقل سخن دیگران، نخستین کار این است که محتوای آن را درست بفهمیم و سپس با بیان خود بنویسیم. سبک بیان دیگران، هنگامی که با سبک بیان ما درمی آمیزد، مخل روانی متن است.

4ـ بکوشید از جمله های بلند استفاده نکنید. هر چه جمله ها کوتاه تر باشند، مفهوم را زودتر و بهتر می رسانند.

5ـ در نوشته های علمی، کلی گویی نکنید و با ابهام سخن نگویید و از آرایه های ادبی بیش از اندازه استفاده نکنید. صنایع لفظی و معنوی فراوان، نوشته را به الفاظی و خیال پردازی درمی اندازد.

6ـ از تتابع اضافات بپرهیزید. محققی چنین نوشته بود: پایین ترین سطح هرم عوامل بی فایده بودن برخی کارگاه های نویسندگی این است که …

7ـ از عبارت های فضل فروشانه و تکلف آمیز دوری کنید. کدام یک از دو جمله زیر بهتر است؟

ـ ابوی مرا در امور علمی، متعهدانه ساپورت می کرد.

ـ پدرم، در تامین مخارج تحصیل، بسیار از من حمایت می کرد

نکاتی از کتاب : خودآموز مقدمات پژوهش، ص 359