چکیده 

در تحقیق حاضر به بررسی عوامل تقرب به خدا از منظر آیات و روایات پرداخته شده است تقرب به خدا یکی از مباحث مهمی است که جایگاه بسیار بالایی در انسان شناسی و اعتقادیات تمام ادیان الهی به خصوص دین مبین اسلام دارد، فرآن کریم و روایات برای جلوگیری و کاهش اشتباه، آدمی را به عوامل تقرب به خدا توجه می دهند و با تبیین آن می کوشند تا انسان در مسیر رشد و قرب به خدا قرار گیرد. از آنجا که انسان در طول زندگی خود مدام در حال مواجه شدن با وسوسه های شیطانی یا پیروی از هواهای نفسانی و گناه است و از طرفی حضور شیادان سوء استفاده کننده که موجب انحراف از این مسیر الهی و معنوی می گردند بررسی عوامل بینشی و رفتاری تقرب به خدا ضروری به نظر می رسد و می تواند انسان را از گرفتار شدن در دام این مدعیان دروغگو و انحراف از مسیر حقیقی بازدارد، شناخت این عوامل باعث مبارزه با انحرافات اخلاقی و فرهنگی، دینی و آگاهی دادن و روشنگری در مسیر حقیقی الی الله می باشد. این پژوهش یک تحقیق کاربردی و با رویکرد توصیفی، تحلیلی به روش کتابخانه ای با مراجعه به اسناد و مدارک معتبر انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که راه تقرب به خدا منحصر نبوده و به هزار و یک عامل کوچک و بزرگ آراسته شده است خداوند در قرآن کریم و روایات عوامل تقرب به خدا را به دو دسته بینشی و رفتاری تقسیم نموده  که عوامل رفتاری، خود دو حوزه فردی و اجتماعی است. بنابراین تقرب حقیقی نزدیکی به نعمت ها و الطاف الهی و قرار گرفتن در مسیر رحمت و احسان خداوندی می باشد که با انجام اعمال صالح و ترک صفات رذیله و تسلیم محض و عبودیت کامل در برابر خداوند متعال حاصل می گردد و اگر سالک نیز آن را به قصد قرب الهی انجام دهد زمینه تقرب به خدا را فراهم می کند و به سعادت و کمال نهایی نائل می گردد.

واژگان کلیدی: تقرب به خدا، عوامل تقرب، تقرب بینشی و گرایشی، تقرب رفتاری فردی، تقرب رفتاری اجتماعی.

محقق: زینت حمزه لویی

تاریخ دفاع: 19/06/96