چکیده 

عنوان پژوهش «اهداء اعضا بعد از قصاص و اجرای حد از نظر فقه امامیه» می باشد. اسلام اهمیت زیادی برای نجات انسان ها قائل است تا جایی که فرموده است نجات یک شخص مثل نجات جان تمام بشریت است. اهداء اعضا نیز نمونه بارزی از این عمل انسان دوستانه است پژوهش حاضر با راهبرد توصیفی تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای تدوین شده است و اشاره به این مطلب دارد که پیوند عضو، عملی است که علما و فقها درباره ی آن نظرات مختلفی دارند عده ای موافق و عده ای دیگر مخالف آن هستند. مخالفان آن را باعث اضرار و اذلال شخص و مثله شدن میت می دانند اما موافقان معتقدند در صورت ضرر نرساندن به سلامت شخص اهدا کننده عملی انسانی و مورد تایید است خرید و فروش و اهدای آن را در صورتی جایز می دانند که شخص اهداء کننده راضی به آن باشد و یا نسبت به آن وصیت کرده باشد و یا با یک برنامه ریزی صحیح همه افراد نیازمند عضو از آن بهره مند شوند. به طور کلی آنچه که در نظر دین مبین اسلام و فقهای عظام مهم به نظر می آید اهمیت حفظ حیات مسلمانان است و در صورت ضرورت یا اضطرار که برای حفظ و نجات حیات بیماران نیازمند به پیوند اعضا و گرفتن عضو از بدن افراد محکوم به قصاص یا اجرای حدود لازم باشد این امر جایز دانسته شده به همین علت لازم است سطح آگاهی مردم جامعه درباره ی اهدای اعضاء بعد از مجازات و نحوه استفاده از اعضای محکومین به اعدام یا قصاص بالا برده شود و انگیزه لازم در این افراد را با توجه به آموزه های والای انسانی دین مبین اسلام جهت اهدای اعضا ایجاد گردد.

واژگان کلیدی: قصاص ، حد ، وصیت ، اهدای اعضاء ، فقه.

محقق: فاطمه طالبی

تاریخ دفاع: شهریور 96