استاد مطهری مخالف مطالعه بی برنامه و بی ضابطه بود. در این خصوص می فرماید:

افراد از نظر هوش، فهم، استعداد و حافظه با یکدیگر اختلاف دارند. انسان های رشید از حافظه خود بهره برداری صحیح می کنند ولی آدم های غیر رشید تصور می کنند حافظه یک انبار است، انباری که دائماً باید آن را پر کرد…

آدمی که رشید باشد در بهره برداری از حافظه خود دقّت می کند. اولین کاری که انجام می دهد، عمل انتخاب است؛ یعنی حافظه خود را مقدّس می شمارد حاضر نیست هر چه شد در آن سرازیر کند، حساب می کند که دانستن چه چیزهایی برای او مفید است و چه چیزهایی بی فایده است، مفیدها را درجه بندی می کند و مفیدترها را انتخاب می کند، سپس آن ها را به حافظه خود می سپارد آن چنان که امانتی را به امینی می سپارد، در خودِ سپردن دقّت می کند یعنی واقعاً و به طور دقیق و روشن آن را وارد ذهن می کند و سپس تحویل می دهد.