صفات سنجشی/ نکات ویرایشی
صفات سنجشی
کلمات بر وزن اَفعل تفضیل عربی در فارسی با «تر و ترین» صفتساز فارسی بهکار نمیروند؛ زیرا اَفضل یعنی فاضلتر که کاربرد آن با «تر و ترین» حشو است؛ برای نمونه:
افضلتر/ ترین √ فاضلتر/ فاضلترین
اصلحتر/ اصلحترین √ اصلح/ صالحتر/ ترین
اولیتر/ ترین √ برترین
اشجعتر/ ترین √ شجاعتر
اشرفتر/ ترین √ اشرف/ شریفتر/ ترین
ارشدتر/ ترین √ ارشد، بزرگتر/ ترین
با توجه به اینکه صفت حاصل از این پسوندها از نظر معنی یک واحد گفتاری محسوب میشود به کلمه قبل از خود میچسبد.