ویرایش زبانی بخشی از کارهای ویرایش عمومی است که به «درست کردن زبان و شیوه‎ی بیان ساژه‌ها» می‎پردازد. در این ویرایش، بر خلاف ویرایش صوری، ویراستار با صورت ظاهری اجزای تشکیل دهنده‌ی نوشته کاری ندارد‍، بلکه کار وی تشخیص هم‌خوان بودن یا هم‌خوان نبودن شیوه‌ی بیان ساژه ها با قواعد زبان فارسی معیار و قواعد ویرایش و نگارش است. برای روشن شدن این مطلب مثال‎هایی را که درپی آمده، بخوانید:

مثال۱: در کلمه‌ی «عملیات‌ها» جدا کردن یا چسباندن «ها»ی جمع، کاری صوری، و بررسی درستی یا نادرستی جمع بستن این اسم جمع از نظر قواعد زبان فارسی (گذاشتن یا نگذاشتن «ها»ی جمع پس از آن)، کاری زبانی است.

مثال۲: در عبارت «به‌مورد اجرا گذاشتن»، اگر این عبارت در نقل قول به کار رفته باشد، تعیین این که حرف «به» در آن چسبیده یا جدا (به صورت «به‌مورد» یا «بمورد») نوشته شود، کاری صوری است، و اگر در نقل قول مستقیم به کار نرفته باشد، تبدیل شیوه ی بیان آن به صورت «اجرا کردن»، کاری زبانی است.

مثال۳: در جمله‌ی «از سه جا دیروز خودرو آقای اسماعیلی با خودروهای دیگر تصادم کرد»، تعیین این که «خودرو» به‌صورت «خودرو» یا «خودروی» نوشته شود، کاری صوری است، ولی تغییر چینش و شیوه ی بیان جمله به گونه ای که با قواعد زبان فارسی معیار هم‌خوان شود (یعنی به صورت «خودروی آقای اسماعیلی دیروز از سه جا با خودروهای دیگر تصادم کرد»)، کاری زبانی است.

منبع: جمشید سرمستانی، گزیده‌ی شیوه‌نامه‌ی جامع ویرایش و نگارش